4.11.04

Strætó

Aldrei hefði ég átt eftir að trúa því að ég ætti eftir að verða strætókall, en svona er nú samt á komið hjá manni. Eitt er það þó sem ég hef tekið eftir þegar að ég er að bíða eftir gula draslinu, það er að allir sem keyra framhjá strætóstaurnum glápa á mig þar sem ég stend og bíð óþolinmóður eftir að draslið mæti á staðinn. Ef að ég væri í grænum Kermitt búningi, nú eða jafnvel nakinn og nuddaði mér á erótískan máta upp við staurinn gæti ég skilið þetta, en þar sem ég er bara ósköp venjulegur verkamaður í mínum verkamannafötum í verkamannahverfi þá get ég bara fengið einn botna í þetta gláp............fólkið er að vorkenna mér ! Það er nefnilega alveg eðlilegt að glápa á fólk sem er að bíða eftir strætó, bara svo lengi sem að gláparinn hugsi " aumingja maðurinn....hann á greinilega bágt" !
Málið er nefnilega þannig að fólk sem tekur strætó er undirmáls fólk sem hefur líklega orðið undir í lífinu !
En þar sem ég er svo nýlega farinn að rúnta með draslinu og fer líka bara aðra leiðina og stundum alls ekki, þá slepp ég líklega við að vera aumingi !
En það veit ekki fólkið í bílunum sem keyrir fram hjá.


Satan.

Engin ummæli: